Зарегистрирован: 15 мар 2013, 21:26 Сообщений: 44087 Откуда: из загадочной страны:) Медали: 66 Cпасибо сказано: 9929 Спасибо получено: 101837 раз в 28405 сообщениях
Магическое направление:: Руническая магия
Очков репутации: 73943
ОТТАР ЧЕРНЫЙ
Оттар Черный – исландский скальд XI в. Будучи посажен под замок Олавом Святым за то, что осмелился сочинить любовные стихи об Астрид, жене Олава Святого, Оттар последовал совету своего дяди, скальда Сигвата, и сочинил в течение трех ночей Драпу об Олаве, которая получила название "Выкуп Головы". Оттар был также автором драпы о шведском короле Олаве и датском короле Кнуте.
Óláfsdrápa sænska (Драпа об Олаве Шведском)
1. Jǫfurr heyri upphaf, ofrask mun konungs lof (hǫ́ttu nemi hann) rétt, hróðrs sins (bragar míns).
Зарегистрирован: 15 мар 2013, 21:26 Сообщений: 44087 Откуда: из загадочной страны:) Медали: 66 Cпасибо сказано: 9929 Спасибо получено: 101837 раз в 28405 сообщениях
Магическое направление:: Руническая магия
Очков репутации: 73943
Höfuðlausn (Выкуп головы)
1. Hlýð manngǫfugr minni - - - - - - - - - - finnum yðr ok annan, allvaldr, konung fallinn; þat telk gífrs, síz Gauta, glaðnistanda, mistak dǫglings, verk at dýrka, dýr þengill, mitt lengi.
2. Góðmennis þarfk Gunnar glóðbrjótanda at njóta; hér's alnennin inni inndrótt með gram svinnum.
3. Ungr hratt á vit vengis, vígrakkr konungr, blakki (þú hefr dýrum þrek) dreyra Danmarkar (þik vanðan); varð nýtligust, norðan (nú'st ríkr af hvǫt slíkri) frák til þess es fóruð, fǫr þín, konungr, gǫrva.
4. Ǫttuð ǫ́rum skreyttum austr í salt með flaustum (bǫ́ruð) land af landi (landvǫrðr á skip randir); neyttuð segls ok sættuð sundvarpaði stundum; sleit mjǫk róin mikla mǫrg ǫ́r und þér bǫ́ru.
5. Drótt vas drjúgligr ótti, dólglinns, at fǫr þinni, svanbræðir; namt síðan Svíþjóðar nes hrjóða.
6. Gildir, komt at gjaldi gotneskum her, flotna; þorðut þér at varða þjóðlǫnd firar rǫndu; rann, en (maðr of minna margr býr of þrek) varga hungr frák austr (an yngvi), Eysýslu lið, þeyja.
7. Enn brauzt, éla kennir Yggs, gunnþorinn bryggjur, linns, (hefr lǫnd at vinna) Lundúna (þér snúnat); hǫfðu hart of krafðir (hildr óx við þat), skildir, gang, en gamlir sprungu, gunnþings éarnhringar.
8. Komt í land ok lendir, láðvǫrðr, Aðalráði (þín naut rekka rúni) ríki eflðr (at slíku); harðr vas fundr, sás fœrðuð friðlands á vit niðja (réð áttstuðill áðan) Játmundar (þar grundu).
9. Þengill, frák at þunga þinn herr skipum ferri (rauð Hringmara-heiði) hlóð valkǫstu (blóði); laut fyr yðr, áðr létti, lands folk í gný branda, Engla ferð, at jǫrðu, ótt en mǫrg á flótta.
10. Atgǫngu vant, Yngvi, ætt siklinga mikla, blíðr hilmir, tókt breiða borg Kantara of morgin; lék við rǫnn af ríki (rétt bragna konr gagni) aldar frák at aldri, eldr ok reykr, of beldir.
11. Máttit enskrar ættar ǫld, þars tókt við gjǫldum, vísi, vægðarlausum, víðfrægr, við þér bægja, guldut gunnar sjaldan goll dǫglingi þollar; stundum frák til strandar stór þing ofan fóru.
12. Nǫ́ðuð, ungr, at eyða, ógnteitr, jǫfurr, Peitu; reynduð, ræsir, steinda rǫnd á Túskalandi.
13. Valfasta, bjótt vestan, veðrǫrr, tváa knǫrru (hætt hafið ér í ótta opt) skjǫldunga þopti; næði straumr, ef stœði, strangr kaupskipum angra, innan borðs, of unnir, erringar lið verra.
14. Eigi hrædduzk ægi, ér fóruð sæ stóran, allvaldr of getr aldar engi nýtri drengi; opt, varð fars, en forsi flaust hratt af sér brǫttum, neytt, áðr Nóreg beittuð, niðjungr Haralds, miðjan.
15. Blágjóða, tókt, bræðir bengjalfrs, ok þá sjalfa, skatti gnœgðr, með skreyttu skeið Hákonar reiði; ungr sóttir þú, Þróttar þings mágrennir, hingat (máttit jarl) þaus óttuð áttlǫnd (fyr því standa).
16. Lýtandi, hefr ljótu lands rǫ́ðǫndum, branda, umbstillingar allar, ifla fold, of goldit; hafa lézt heinska jǫfra, herskorðandi, forðum, mundangs laun, þás meinum, mætr gramr, við þik sættu.
17. Braut hafið, bǫðvar þreytir, (branda rjóðr) ór landi (meir fansk þinn an þeira þrekr) dǫglinga rekna; stǫkk, sem þjóð of þekkir, þér hverr konungr ferri, heptuð ér en, eptir, orðreyr þess, 's sat norðast.
18. Nú ræðr þú fyr þeiri (þik remmir goð miklu) fold, es forðum heldu fimm bragningar (gagni); breið eru austr til Eiða ættlǫnd und þér; Gǫndlar engr sat elda þrøngvir áðr at slíku láði.
19. Gegn, eru þér at þegnum, þjóðskjǫldunga góðra haldið hœft á veldi, Hjaltlendingar kendir; engi varð á jǫrðu ógnbráðr, áðr þér nǫ́ðum, austr, sás eyjum vestan, ynglingr, und sik þryngvi.
20. Skǫ́ruð skǫfnu stýri, skaut, sylgháar bylgjur, lék við hún á hreini hlunns, þats drósir spunnu.
2. Út fylgðu þér Jótar, auðmildr, flugar trauðir, skauthreina bjótt skreytir Skánunga lið Vánar; váð blés of þér vísi, vestr settir þú flesta (kunt gerðir þú þannig þitt nafn) í haf stafna.
3. Herskjöld bart ok helduð hilmir ríkr af slíku; hykkat þengill þekðusk þik kyrrsetu mikla; ætt drapt, Jóta dróttinn, Játgeirs í för þeiri; þveit rakt (þrár est heitinn) þeim stillis konr illan.
7. Fjörlausa hykk Frísi friðskerðir þar gerðu, brauzt með byggðu setri Brandfurðu, þik randa; Játmundar hlaut undir ættniðr göfugr hættar, danskr herr skaut þá dörrum drótt, en þú rakt flótta.
8. Skjöldungr, vant und skildi skœru verk, hinn sterki, (fekk blóðtrani bráðir brúnar) Assatúnum; vátt, en valfall þótti verðung, jöfurr sverði nær fyr norðan stóru nafn gnógt Danaskóga.
9. Bjóðr, vant brynjur rauðar, blíðr stórgjafa, síðan (lætr önd áðr þrek þrjóti þinn) fyr Norðvík innan.
10. Framm gekt enn þars unnuð (almr gall hátt) við malma, [knáttut] slæ [þars sóttuð] sverð [kastala verja]; unnuð eigi minni (ulfs gómr veit þat) rómu, hnekkir hleypiblakka hlunns, á Tempsar grunni.
11. Svíum hnekðir þú, sóknar siklingr örr, en mikla ylgr, þars á hin helga, ulfs beitu fekk, heitir; helt, þars hrafn né svaltat, (hvatráðr est þú) láði, ógnar stafr, fyr jöfrum, ýgr, tveimr (við kyn beima).
Священная река – Хельга Река (helga значит "священная").
Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 4
Вы не можете начинать темы Вы не можете отвечать на сообщения Вы не можете редактировать свои сообщения Вы не можете удалять свои сообщения Вы не можете добавлять вложения