Текущее время: 28 мар 2024, 11:57


Начать новую тему Ответить на тему  [ Сообщений: 2 ] 
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Landnámabók. Þriðji hluti
СообщениеДобавлено: 16 окт 2020, 22:25 
Модератор
Модератор
 
Аватара пользователя


Зарегистрирован: 22 окт 2016, 13:21
Сообщений: 4854
Откуда: РФ
Медали: 46
Cпасибо сказано: 5499
Спасибо получено:
6385 раз в 3138 сообщениях
Магическое направление:: Магия, заговоры, руны, буквы и все что получается.
Очков репутации: 19179

Добавить
Landnámabók


Þriðji hluti


Nú hefr upp landnám í Norðlendingafjórðungi, er fjölbyggðastr hefir verit af öllu Íslandi ok stærstar sögur hafa gerzt bæði at fornu ok nýju, sem enn mun ritat verða ok raun berr á.

1. kapituli.


Eysteinn meinfretr, sonr Álfs ór Ostu, nam Hrútafjarðarströnd ina eystri næst eftir Bálka ok bjó þar nökkura vetr, áðr hann fekk Þórhildar, dóttur Þorsteins rauðs. Þá réðst hann norðan í Dali ok bjó þar. Þeira synir váru þeir Álfr í Dölum, Þórðr ok Þórólfr refr ok Hrappr.

Þóroddr hét maðr, er land nam í Hrútafirði ok bjó á Þóroddsstöðum. Hans sonr var Arnórr hýnefr, er átti Gerði, dóttur Böðvars ór Böðvarshólum. Þeira synir váru þeir Þorbjörn, er Grettir vá, ok Þóroddr drápustúfr, faðir Valgerðar, er átti Skeggi skammhöndungr Gamlason, Þórðarsonar, Eyjólfssonar, Eyjarssonar, Þórólfssonar fasthalda frá Snæfjöllum. Sonr Skeggja skammhöndungs var Gamli, faðir Álfdísar móður Odds munks.

Skútaðar-Skeggi hét maðr ágætr í Nóregi. Hans sonr var Björn, er kallaðr var Skinna-Björn, því at hann var Hólmgarðsfari. Ok er honum leiddust kaupferðir, fór hann til Íslands ok nam Miðfjörð ok Línakradal. Hans sonr var Miðfjarðar-Skeggi. Hann var garpr mikill ok farmaðr.

Hann herjaði í Austrveg ok lá í Danmörk við Sjóland, er hann fór austan. Þar gekk hann upp ok brauzt í haug Hrólfs kraka ok tók þar ór Sköfnung, sverð Hrólfs konungs, ok öxi Hjalta ok mikit fé annat, en hann náði eigi Laufa.

Skeggi bjó á Reykjum í Miðfirði ok átti — —. Þeira börn váru þau Eiðr, er átti Hafþóru, dóttur Þorbergs kornamúla ok Álofar elliðaskjaldar, systur Þorgeirs gollnis. Þau áttu mörg börn. Annarr sonr Skeggja var Kollr, faðir Halldórs, föður þeira Þórdísar, er Skáld-Helgi átti, ok Þorkötlu. Dætr Skeggja váru þær Hróðný, er átti Þórðr gellir, ok Þorbjörg, er átti Ásbjörn inn auðgi Harðarson. Þeira dóttir var Ingibjörg, er átti Illugi inn svarti, þeira synir Gunnlaugr ormstunga, Hermundr ok Ketill. [sonr Eiðs einn hét Þórhallr, faðir Eiðs, föður Þórhalls, föður Oddnýar, móður Geirlaugar, móður Snælaugar, móður Markúss á Melum].

Haraldr hringr hét maðr ættstórr. Hann kom skipi sínu í Vestrhóp ok sat inn fyrsta vetr þar nær, sem hann hafði lent ok nú heita Hringstaðir. Hann nam Vatnsnes allt útan til Ambáttarár fyrir vestan, en fyrir austan inn til Þverár ok þar yfir um þvert til Bjargaóss ok allt þeim megin bjarga út til sjóvar, ok bjó at Hólum. Sonr hans var Þorbrandr, faðir Ásbrands, föður Sölva ins prúða á Ægissíðu ok Þorgeirs, er bjó at Hólum. Hans dóttir var Ástríðr, er átti Arnmóðr Heðinsson. Heðinn var sonr þeira. Önnur dóttir Þorgeirs var Þorgerðr, er átti Þorgrímr, sonr Péturs frá Ósi.

Sóti hét maðr, er nam Vestrhóp ok bjó undir Sótafelli.

Hunda-Steinarr hét jarl á Englandi. Hann átti Álöfu, dóttur Ragnars loðbrókar. Þeira börn váru þau Björn, faðir Auðunar skökuls, ok Eiríkr, faðir Sigurðar bjóðaskalla, ok Ísgerðr, er átti Þórir jarl á Vermalandi.

Auðunn skökull fór til Íslands ok nam Víðidal ok bjó á Auðunarstöðum. Með honum kom út Þorgils gjallandi, félagi hans, faðir Þórarins goða. Auðunn skökull var faðir Þóru mosháls, móður Úlfhildar, móður Ástu, móður Óláfs konungs ins helga. Sonr Auðunar skökuls var Ásgeirr at Ásgeirsá. Hann átti Jórunni, dóttur Ingimundar ins gamla. Þeira börn váru þau Þorvaldr, faðir Döllu, móður Gizurar byskups, ok Auðunn, faðir Ásgeirs, föður Auðunar, föður Egils, er átti Úlfheiði, dóttur Eyjólfs Guðmundarsonar, ok var þeira sonr Eyjólfr, er veginn var á alþingi, faðir Orms, kapalíns Þorláks byskups. Annarr sonr Auðunar skökuls var Eysteinn, faðir Þorsteins, föður Helga, föður Þórorms, föður Odds, föður Hallbjarnar, föður Sighvats prests. Dóttir Ásgeirs at Ásgeirsá var Þorbjörg bekkjarbót.

Ormr hét maðr, er nam Ormsdal ok bjó þar. Hann var faðir Odds, föður Þórodds, föður Helga, föður Harra, föður Jóru, móður Þórdísar, móður Tanna, föður Skafta.

2. kapituli.


Ketill raumr hét hersir ágætr í Raumsdal í Nóregi. Hann var sonr Orms skeljamola, Hross-Bjarnarsonar, Raumssonar, Jötun-Bjarnarsonar norðan ór Nóregi. Ketill átti Mjöll, dóttur Ánar bogsveigis. Þorsteinn hét sonr þeira. Hann vá á skóginum til Upplanda af áeggjun föður síns Jökul, son Ingimundar jarls af Gautlandi. Jökull gaf honum líf. Síðan fekk Þorsteinn Þórdísar, systur hans. Þeira sonr var Ingimundr inn gamli. Hann var fæddr í Hefni með Þóri, föður Gríms ok Hrómundar.

Heiðr völva spáði þeim öllum at byggja á því landi, er þá var ófundit vestr í haf, en Ingimundr kveðst við því skyldu gera. Völvan sagði hann þat eigi mundu mega ok sagði þat til jartegna, at þá mundi horfinn hlutr ór pússi hans ok mundi þá finnast, er hann græfi fyrir öndvegissúlum sínum á landinu.

Ingimundr var víkingr mikill ok herjaði í vestrvíking jafnan. Sæmundr hét félagi hans suðreyskr. Þeir kómu ór hernaði þann tíma, er Haraldr konungr gekk til lands ok lagði til orrostu í Hafrsfirði við þá Þóri haklang. Ingimundr vildi veita konungi, en Sæmundr eigi, ok skilði þar félag þeira. Eftir orrostuna gifti konungr Ingimundi Vigdísi, dóttur Þóris jarls þegjanda. Þau Jörundr háls váru frillubörn hans.

Ingimundr unði hvergi. Því fýsti Haraldr konungr hann at leita forlaga sinna til Íslands. Ingimundr lézt þat eigi ætlat hafa, en þó sendi hann þá Finna tvá í hamförum til Íslands eftir hlut sínum. Þat var Freyr ok gerr af silfri. Finnar kómu aftr ok höfðu fundit hlutinn ok nát eigi. Vísuðu þeir Ingimundi til í dal einum milli holta tveggja ok sögðu Ingimundi allt landsleg, hve háttat var þar, er hann skyldi byggja.

Eftir þat byrjar Ingimundr för sína til Íslands ok með honum Jörundr háls, mágr hans, ok Eyvindr sörkvir ok Ásmundr ok Hvati, vinir hans, ok þrælar hans, Friðmundr, Böðvarr, Þórir refskegg, Úlfkell. Þeir tóku fyrir sunnan land ok váru allir um vetrinn á Hvanneyri með Grími, fóstbróður Ingimundar. En um várit fóru þeir norðr um heiðar. Þeir kómu í fjörð þann, er þeir fundu hrúta tvá. Þat kölluðu þeir Hrútafjörð. Síðan fóru þeir norðr um heruð ok gáfu víða örnefni. Hann var um vetr í Víðidal í Ingimundarholti. Þeir sá þaðan fjöll snælaus í landsuðr ok fóru þann veg um várit. Þar kenndi Ingimundr lönd þau, er honum var til vísat. Þórdís, dóttir hans, var alin í Þórdísarholti.

Ingimundr nam Vatnsdal allan upp frá Helgavatni ok Urðarvatni fyrir austan. Hann bjó at Hofi ok fann hlut sinn, þá er hann gróf fyrir öndvegissúlum sínum. Þorsteinn var sonr þeira Vigdísar ok Þórir hafrsþjó ok Högni. Smiðr hét ambáttar son ok Ingimundar, en dætr Jórunn ok Þórdís. [Jórunni átti Ásgeirr æðikollr. Þeira dóttir var Þorbjörg bekkjarbót].

3. kapituli.


Jörundr nam út frá Urðarvatni til Mógilslækjar ok bjó á Grund undir Jörundarfelli. Hans sonr var Már á Másstöðum, [faðir Höllu, móður Vigdísar, móður Sveinbjarnar, föður Þorsteins, föður Bótólfs, föður Þórdísar, móður Helgu, móður Þórðar, föður Markúss á Melum].

Hvati nam út frá Mógilslæk til Giljár ok bjó á Hvatastöðum.

Ásmundr nam út frá Helgavatni um Þingeyrasveit ok bjó undir Gnúpi.

Friðmundr nam Forsæludal.

Eyvindr sörkvir nam Blöndudal. Hans sonr var Hermundr ok Hrómundr inn halti.

Ingimundr fann beru ok húna tvá hvíta á Húnavatni. Eftir þat fór hann útan ok gaf Haraldi konungi dýrin. Ekki höfðu menn í Nóregi áðr sét hvíta björnu. Þá gaf Haraldr konungr Ingimundi skip með viðarfarmi, ok sigldi hann tveim skipum fyrir norðan land fyrstr manna fyrir Skaga ok helt upp í Húnavatn. Þar er Stígandahróf hjá Þingeyrum.

Eftir þat var Hrafn Austmaðr með Ingimundi. Hann hafði sverð gott. Þat bar hann í hof. Því tók Ingimundr af honum sverðit.

Hallormr ok Þórormr bræðr kómu út ok váru með Ingimundi. Þá fekk Hallormr Þórdísar, dóttur hans, ok fylgðu henni Kárnsárlönd. Þeira sonr var Þorgrímr Kárnsárgoði, [faðir Þorkels kröflu. Þorkell krafla var faðir Arnórs, föður Ragnheiðar, móður Orms, föður Þorleiks, föður Þorleifs beiskalda, föður Helgu, er Snorri átti Markússon]. Þórormr bjó í Þórormstungu.

Ingimundi hurfu svín tíu ok fundust annat haust í Svínadal, ok var þá hundrað svína. Göltr hét Beigaðr. Hann hljóp á Svínavatn ok svam, þar til er af gengu klaufirnar. Hann sprakk á Beigaðarhóli.

4. kapituli.


Hrolleifr inn mikli ok Ljót, móðir hans, kómu út í Borgarfjörð. Þau fóru norðr um sveitir ok fengu hvergi ráðstafa, áðr þau kómu í Skagafjörð til Sæmundar. Hrolleifr var sonr Arnalds, bróður Sæmundar. Því vísaði hann þeim norðr á Höfðaströnd til Þórðar, en hann fekk honum land í Hrolleifsdal. Bjó hann þar.

Hrolleifr fíflði Hróðnýju, dóttur Una ór Unadal. Oddr Unason sat fyrir honum ok vá Ljót, systrung hans, en særði hann á fæti, því at kyrtil hans bitu eigi járn. Hrolleifr vá Odd ok tvá menn aðra, en tveir komust undan. Fyrir þat gerði Höfða-Þórðr hann heraðssekan svá vítt sem vatnföll deildu til sjóvar í Skagafirði.

Þá sendi Sæmundr Hrolleif til Ingimundar ins gamla. Ingimundr setti hann niðr í Oddsás gegnt Hofi. Hann átti veiði í Vatnsdalsá við Ingimund, ok skyldi hann ganga ór á fyrir Hofsmönnum, en hann vildi eigi ór ganga fyrir sonum Ingimundar, ok börðust þeir um ána. Þá var sagt Ingimundi. Hann var þá blindr ok lét smalasvein leiða hestinn undir sér á ána milli þeira. Hrolleifr skaut spjóti í gegnum hann. Þeir fóru þá heim. Ingimundr sendi sveininn at segja Hrolleifi, en hann var dauðr í öndvegi, þá er synir hans kómu heim. Hrolleifr sagði móður sinni. Hon kvað þá reyna mundu, hvárt meira mætti gifta Ingimundarsona eða kunnusta hennar, ok bað hann fyrst á braut fara.

Þorsteinn skyldi reyna eftir Hrolleifi ok hafa kostgrip af arfi. Eigi settust Ingimundarsynir í hásæti föður síns.

Þeir fóru norðr til Geirmundar, ok gaf Þorsteinn honum sex tigu silfrs til, at hann skyti Hrolleifi á braut. Þeir rökðu spor hans norðan um hálsa til Vatnsdals. Þorsteinn sendi húskarl sinn í Ás á njósn. Hann kvað tólf vísur, áðr til dura var gengit, ok sá fatahrúgu á bröndum, ok kom undan rauð klæði. Þorsteinn kvað þar verit hafa Hrolleif, — «ok mun Ljót hafa blótat til langlífis honum.» Þeir fóru í Ás, ok vildi Þorsteinn sitja yfir durum ok náði eigi fyrir Jökli, því at hann vildi þar vera. Maðr gekk út ok sást um. Þá leiddi annarr Hrolleif eftir sér. Jökull brást við ok felldi ofan skíðahlaða, en gat kastat kefli til bræðra sinna. Eftir þat rann hann á Hrolleif, ok ultu þeir ofan fyrir brekkuna, ok varð Jökull efri. Þá kom Þorsteinn at, ok neyttu þeir þá vápna. Þá var Ljót út komin ok gekk öfug. Hon hafði höfuðit millum fóta sér, en klæðin á baki sér. Jökull hjó höfuð af Hrolleifi ok rak í andlit Ljótu. Þá kvaðst hon of sein orðit hafa, — «nú mundi um snúast jörðin fyrir sjónum mínum, en þér munduð allir ærzt hafa.»

Eftir þat kaus Þorsteinn Hofsland, en Jökull hafði sverðit ok bjó í Tungu. Þórir hafði goðorð ok bjó at Undunfelli ok gekk berserksgang. Högni hafði Stíganda ok var farmaðr. Smiðr bjó á Smiðsstöðum. Þorsteinn átti Þuríði gyðju, dóttur Sölmundar í Ásbjarnarnesi. Þeira sonr var Ingólfr inn fagri ok Guðbrandr.

Jökull var sonr Bárðar Jökulssonar, er Óláfr konungr inn helgi lét drepa. Þat sagði Jökull stigamaðr, at lengi mundu glapvíg haldast í ætt þeiri.

[Þorgrímr bjó á Hjallalndi. Þeir synir Ingimundar ok Jörundarsynir börðust um Deildarhjalla, ok fell þar Högni ok leysingi Þorsteins, en ór Más liði dóttursonr Jörundar ok fimm menn aðrir. Jökull hjó Þorgrím á þjó, ok flýðu á braut. Már galt átta tigi silfrs ok hafði Hjalla. Þeir Þorsteinn ok Jökull drápu Þórólf heljarskinn ok tvá menn aðra.

Þórólfr sleggja bjó á Sleggjustöðum upp frá Helgavatni. Hann elti á kaf Hallvarð, Austmann Þorsteins, í fen fyrir þeim bræðrum ok banaði þeim báðum.

Bergr inn rakki, systursonr Finnboga ins ramma frá Borg, kom út. Þorgrímr fekk dóttur Skíða af Skíðastöðum í Vatnsdal. Þar sló Jökull Berg með sverðshjöltum at Brúðlaupi. Fyrir því skyldi Þorsteinn ganga undir jarðarmen þrjú á Húnavatnsþingi ok vildi eigi. Þá skoraði Finnbogi á Þorstein til hólmgöngu, en Bergr á Jökul. Faxa-Brandr bjó fyrir ofan Hóla. Hann fór til hólms með þeim Þorsteini í Víðidalsey. Þar reisti Jökull níð Finnboga.

Gróa ok Þórey kómu út. Gróa bjó á Gróustöðum hjá Hofi. Þórey bjó í Vestrhópi at Þóreyjargnúpi. Þá gerði Gróa haustboð Þorsteini ok þeim bræðrum. Þorstein dreymði þrisvar, at hann skyldi eigi fara. Þá hleypði Gróa skriðu á þá menn alla, er þar váru, af fjölkynngi.

Þá hét Þorsteinn á þann, er sólina skapaði, at berserksgangr hyrfi af Þóri, at hann fæddi upp Þorkel kröflu Þorgrímsson frá Kárnsá, ok komst svá at goðorði.

Ingólfr orti um Valgerði Óttarsdóttur mansöngsdrápu. Þá sótti Óttarr Ingólf, ok ónýttist þat. Þá andaðist Þórir, en Óttarr réðst á braut.

Guðbrandr bjó á Guðbrandsstöðum. Þórir varð sekr um konu. Hann var flugumaðr til Ingólfs at ráði Óttars. Hann hljóp til Guðbrands, en Guðbrandr vá hann. Þá vildu þeir gera til Óttars ok náðu eigi. Óttarr galt fimm hundruð silfrs. En Svartr kom út á Minþakseyri ór Suðreyjum brotnu skipi. Hann var flugumaðr til Ingólfs ok Guðbrands. Hestar váru í dyngju. Ingólfr varaðist, en Svartr vá Guðbrand meðal sels ok vetrarhúsa. Þar lá ok Svartr eftir á Svartsmýri. Þá galt Óttarr þrjú hundruð silfrs. Þá fekk Ingólfr Hildar Óláfsdóttur frá Haukagili.

Ingólfr vá tvá menn í einu höggi af Hellismönnum í seli í Miklagili ok vá þrjá menn aðra. Þar fell förunautr hans, en hann varð sárr mjök ok dó litlu síðar].

Þorgils gjallandi bjó at Svínavatni, er út kom kom með Auðuni skökli. Hans synir váru þeir Digr-Ormr, er vágu Skarpheðin Véfröðarson [á Vatnsskarði, ok Þorkell. Glæðir var bróðursonr hans, en systursonr Guðmundar ins ríka. Þorkell krafla vá Þorkel frá Helgavatni á mannafundi at Kárnsá ellifu vetra gamall. Síðan fór Þorkell útan ok var með Sigurði Hlöðvissyni. Þorkell Þorgilsson fekk Hildar, dóttur Þórorms frá Þórormstungu. At því brúðlaupi vá Þorkell krafla Glæði. Hildr Hermundardóttir, Eyvindarsonar, fylgði honum. Hann falst í Kröfluhelli undir forsi í Vatnsdalsá.

Þórdís spákona réð ráð til, at Þorkell skyldi ljósta sprota hennar í höfuð Guðmundi ríka at dómi, er Hegnöðr hét, ok munði hann þá eigi at mæla, en þeir tóku tvau hundruð silfrs. Þá tók Þorkell við Hofslandi ok goðorði ok hafði, meðan hann lifði. Hann fekk Vigdísar, dóttur Óláfs frá Haukagili.

Í þann tíma kom út Friðrekr byskup með Þorvaldi Konráðssyni ok var at Giljá með þeim Ormi Koðránssyni feðgum. Byskup var at haustboði at Óláfs, ok vígði byskup þar elda. Þar váru ok berserkir tveir, ok hét Haukr hvárrtveggi. Þeir váðu eldinn ok brunnu báðir, ok heitir þar síðan Haukagil. Þá tók Þorkell skírn ok allir Vatnsdælar. Hann lét kirkju gera at Hofi ok veitti þar gröft öllum þingmönnum sínum].

5. kapituli.


Eyvindr auðkúla hét maðr. Hann nam allan Svínadal ok bjó á Auðkúlustöðum.

Þorbjörn kolka hét maðr. Hann nam Kolkumýrar ok bjó þar, meðan hann lifði.

Eyvindr sörkvir nam Blöndudal, sem fyrr er ritat. Hans sonr var Hrómundr inn halti, er vá Högna Ingimundarson, þá er þeir Már ok Ingimundarsynir börðust um Deildarhjalla. Því var hann gerr ór Norðlendingafjórðungi. Hans synir váru þeir Hásteinn ok Þorbjörn, er börðust við Sleitu-Helga í Hrútafirði. Annarr sonr Eyvindar var Hermundr, faðir Hildar, er átti Ávaldi Ingjaldsson. Þeira börn váru þau Kolfinna, er átti Gríss Sæmingsson, ok Brandr, er vá Galta Óttarsson á Húnavatnsþingi fyrir níð Hallfreðar.

Ævarr hét maðr, sonr Ketils helluflaga ok Þuríðar, dóttur Haralds konungs gullskeggs ór Sogni. Ævarr átti — —. Þeira sonr var Véfröðr. Synir Ævars laungetnir váru þeir Karli ok Þorbjörn strúgr ok Þórðr mikill. Ævarr fór til Íslands ór víkingu ok synir hans aðrir en Véfröðr. Með honum fór út Gunnsteinn, frændi hans, ok Auðólfr ok Gautr, en Véfröðr var eftir í víkingu.

Ævarr kom skipi sínu í Blönduós. Þá váru numin lönd fyrir vestan Blöndu. Ævarr fór upp með Blöndu at leita sér landnáms, en er hann kom þar, sem heita Móbergsbrekkur, setti hann þar stöng háva ok kveðst þar taka Véfröði, syni sínum, bústað. Síðan nam hann Langadal allan upp þaðan ok svá þar fyrir norðan háls. Þar skipti hann löndum með skipverjum sínum. Ævarr bjó í Ævarsskarði.

Véfröðr kom út síðar í Gönguskarðsárósi ok gekk norðan til föður síns, ok kenndi faðir hans hann eigi. Þeir glímðu, svá at upp gengu stokkar allir í húsinu, áðr Véfröðr sagði til sín. Hann gerði bú at Móbergi, sem ætlat var, en Þorbjörn strúgr á Strúgsstöðum, en Gunnsteinn á Gunnsteinsstöðum, Karli á Karlastöðum, Þórðr á Mikilsstöðum, Auðólfr á Auðólfsstöðum.

Gautr byggði Gautsdal. Hann var einhendr. Þeir Eyvindr sörkvir fóru sér sjálfir ok vildu eigi lifa Ingimund inn gamla. Haukr bjó þar, sem nú heita Hauksgrafir.

Véfröðr átti Gunnhildi, dóttur Eiríks ór Guðdölum, systur Hólmgöngu-Starra. Þeira synir váru þeir Úlfheðinn, er þeir Þjóstólfr vágu við Grindalæk, ok Skarpheðinn, er þeir Digr-Ormr vágu í Vatnsskarði, ok Húnröðr, faðir Más, föður Hafliða. [Halldóra hét dóttir Húnröðar, móður Vigdísar, móður Úlfheðins, föður Hrafns, föður Hallberu, móður Valdísar, móður Snorra, föður Hallberu, er átti Markús Þórðarson á Melum].

Holti hét maðr, er nam Langadal ofan frá Móbergi ok bjó á Holtastöðum. Hann var faðir Ísröðar, föður Ísleifs, föður Þorvalds, föður Þórarins ins spaka. Dóttir Þorvalds var Þórdís, er átti Halldórr, sonr Snorra goða. Þeira dætr váru þær Þorkatla, er átti Guðlaugr Þorfinnsson í Straumsfirði. Þaðan eru Sturlungar komnir ok Oddaverjar. Önnur var Guðrún, er átti Kjartan Ásgeirsson ór Vatnsfirði, þeira börn Þorvaldr ok Ingiríðr, er Guðlaugr prestr átti.

[Fóstólfr ok Þjóstólfr bjuggu í Engihlið í Langadal. Þeir tóku við sekum manni, þeim er Þorgrímr hét. Þann vágu þeir Húnröðr ok Þórólfr leikgoði á Kili. Eftir þat vágu þeir Fóstólfr og Þjóstólfr Úlfheðinn, bróður Húnröðar, hjá Grindalæk. Þeir bjuggu þá í Holti, en Finnr Jörundarson á Breiðabólstað í Vestrhópi, frændi Fóstólfs, barg þeim, en Þorkell krafla kom þeim útan. Úlfheðinn leyndi sári sínu ok bað eigi til hefnda at leita, kvað engum auðit mundu verða.

Síðan vágu þeir Fóstólfr austr í Nóregi Skúm, leysingja Húnröðar, vellauðgan at fé, en sendu allt féit út Húnröði, ok þá sættust þeir heilum sáttum].

Hólmgöngu-Máni hét maðr, er nam Skagaströnd fyrir vestan inn til Forsár, en fyrir austan til Mánaþúfu ok bjó í Mánavík. Hans dóttur átti Þorbrandr í Dölum, faðir Mána, föður Kálfs skálds.

6. kapituli.


Eilífr örn hét maðr, sonr Atla Skíðasonar ins gamla, Bárðarsonar í Ál. Sonr Eilífs arnar var Koðrán at Giljá ok Þjóðólfr goði at Hofi á Skagaströnd ok Eysteinn, faðir Þorvalds tinteins ok Þorsteins heiðmennings ok Arnar í Fljótum. Eilífr nam land inn frá Mánaþúfu til Gönguskarðsár ok Laxárdal ok bjó þar.

Eilífr átti Þorlaugu, dóttur Sæmundar ór Hlíð. Þeira synir váru þeir Sölmundr, faðir Guðmundar, föður þeira Víga-Barða ok bræðra hans. Annarr var Atli inn rammi, er átti Herdísi, dóttur Þórðar frá Höfða. Þeira börn váru þau Þorlaug, er átti Guðmundr inn ríki, ok Þórarinn, er átti Höllu, dóttur Jörundar háls. Sonr þeira var Styrbjörn, er átti Yngvildi, dóttur Steinröðar Heðinssonar frá Heðinshöfða, þeira dóttir Arndís, er átti Hamall Þormóðarson, Þorkelssonar mána.

Sæmundr inn suðreyski, félagi Ingimundar ins gamla, sem ritat er, hann kom skipi sínu í Gönguskarðsárós. Sæmundr nam Sæmundarhlíð alla til Vatnsskarðs, fyrir ofan Sæmundarlæk, ok bjó á Sæmundarstöðum. Hans sonr var Geirmundr, er þar bjó síðan. Dóttir Sæmundar var Reginleif, er átti Þóroddr hjálmr, þeira dóttir Hallbera, móðir Guðmundar ins ríka, föður Eyjólfs, föður Þóreyjar, móður Sæmundar ins fróða. Arnhaldr hét annarr sonr Sæmundar, faðir Rjúpu, er átti Þorgeirr, sonr Þórðar frá Höfða. Þeira sonr var Halldórr frá Hofi.

Skefill hét maðr, er skipi sínu kom í Gönguskarðsárós á inni sömu viku ok Sæmundr. En meðan Sæmundr fór eldi um landnám sitt, þá nam Skefill land allt fyrir útan Sauðá. Þat tók hann af landnámi Sæmundar at ólofi hans, ok lét Sæmundr þat svá búit vera.

Úlfljótr hét maðr. Hann nam Langaholt allt fyrir neðan Sæmundarlæk.

Þorkell vingnir, sonr Skíða ins gamla, hann nam land um Vatnsskarð allt ok Svartárdal. Hans sonr var Arnmóðr skjálgi, faðir Galta, föður Þorgeirs, föður Styrmis, föður Halls, föður Kolfinnu.

Álfgeirr hét maðr, er nam um Álfgeirsvöllu ok upp til Mælifellsár ok bjó á Álfgeirsvöllum.

Þorviðr hét maðr, sá er land nam upp frá Mælifellsá til Giljár.

Hrosskell hét maðr, er nam Svartárdal allan ok Ýrarfellslönd öll með ráði Eiríks. Hann nam ofan til Gilhaga ok bjó at Ýrarfelli. Hann átti þræl þann, er Roðrekr hét. Hann sendi hann upp eftir Mælifellsdal í landaleitan suðr á fjöll. Hann kom til gils þess, er verðr suðr frá Mælifelli ok nú heitir Roðreksgil. Þar setti hann niðr staf nýbirkðan, er þeir kölluðu Landkönnuð, ok eftir þat snýr hann aftr.

7. kapituli.


Eiríkr hét maðr ágætr. Hann fór af Nóregi til Íslands. Hann var sonr Hróalds Geirmundarsonar, Eiríkssonar örðigskeggja. Eiríkr nam land frá Gilá um Goðdali alla ok ofan til Norðrár. Hann bjó at Hofi í Goðdölum. Eiríkr átti Þuríði, dóttur Þórðar skeggja, systur Helgu, er Ketilbjörn átti inn gamli at Mosfelli. Börn þeira Eiríks váru þau Þorkell ok Hróaldr, Þorgeirr ok Hólmgöngu-Starri ok Gunnhildr. Þorgeirr Eiríksson átti Yngvildi Þorgeirsdóttur, þeira dóttir Rannveig, er átti Bjarni Brodd-Helgason. Gunnhildi Eiríksdóttur átti Véfröðr Ævarsson.

Vékell inn hamrammi hét maðr, er land nam ofan frá Gilá til Mælifellsár ok bjó at Mælifelli.

Hann spurði til ferða Roðreks. Þá fór hann litlu síðar suðr á fjöll í landaleitan. Hann kom til hauga þeira, er nú heita Vékelshaugar. Hann skaut milli hauganna ok hvarf þaðan aftr.

En er þetta spurði Eiríkr í Goðdölum, sendi hann þræl sinn suðr á fjöll, er hét Rönguðr. Fór hann enn í landaleitan. Hann kom suðr til Blöndukvísla ok fór þá upp með á þeiri, er fellr fyrir vestan Hvinverjadal ok vestr á hraunit milli Reykjavalla ok Kjalar ok kom þar á manns spor ok skilði, at þau lágu sunnan at. Hann hlóð þar vörðu þá, er nú heitir Rangaðarvarða.

Þaðan fór hann aftr, ok gaf Eiríkr honum frelsi fyrir ferð sína, ok þaðan af tókust ferðir um fjallit milli Sunnlendingafjórðungs ok Norðlendinga.

Kráku-Hreiðarr hét maðr, en Ófeigr lafskegg faðir hans, sonr Yxna-Þóris. Þeir feðgar bjuggu skip sitt til Íslands. En er þeir kómu í landsýn, gekk Hreiðar til siglu ok sagðist eigi mundu kasta öndvegissúlum fyrir borð, kveðst þat þykkja ómerkiligt at gera ráð sitt eftir því, kveðst heldr mundu heita á Þór, at hann vísaði honum til landa, ok kveðst þar mundu berjast til landa, ef áðr væri numit. En hann kom í Skagafjörð ok sigldi upp á Borgarsand til brots. Hávarðr hegri kom til hans ok bauð honum til sín, ok þar var hann um vetrinn í Hegranesi.

Um várit spurði Hávarðr, hvat hann vildi ráða sinna, en hann kveðst ætla at berjast við Sæmund til landa. En Hávarðr latti þess ok kvað þar illa gefizt hafa, bað hann fara á fund Eiríks í Goðdölum ok taka ráð af honum, — «því at hann er vitrastr maðr í heraði þessu». Hreiðarr gerði svá.

En er hann fann Eirík, latti hann þessa ófriðar ok kvað þat óheyrt, at menn deildi, meðan svá væri mannfátt á landi, kveðst heldr vilja gefa honum tunguna alla niðr frá Skálamýri, kvað þangat Þór hafa vísat honum ok þar stafn á horft, þá er hann sigldi upp á Borgarsand, kvað honum ærit þat landnám ok hans sonum.

Þenna kost þekkist Hreiðarr ok bjó á Steinsstöðum. Hann kaus at deyja í Mælifell. Sonr hans var Ófeigr þunnskeggr, faðir Bjarnar, föður Tungu-Steins.

8. kapituli.


Önundr víss hét maðr, er land nam upp frá Merkigili, inn eystra dal allt fyrir austan.

En þá er Eiríkr vildi til fara at nema dalinn allan allt fyrir vestan, þá felldi Önundr blótspán til, at hann skyldi verða víss, hvern tíma Eiríkr mundi til fara at nema dalinn, ok varð þá Önundr skjótari ok skaut yfir ána með tundröru ok helgaði sér svá landit fyrir vestan ok bjó milli á.

Kári hét maðr, er nam land á milli Norðrár ok Merkigils ok bjó í Flatatungu. Hann var kallaðr Tungu-Kári. Frá honum eru Silfrstæðingar komnir.

Þorbrandr örrek nam upp frá Bólstaðará Silfrastaðahlíð alla ok Norðrárdal allan fyrir norðan ok bjó á Þorbrandsstöðum ok lét þar gera eldhús svá mikit, at allir þeir menn, er þeim megin fóru, skyldu þar bera klyfjar í gegnum ok vera öllum matr heimill. Við hann er kennd Örreksheiðr upp frá Hökustöðum. Hann var inn göfgasti maðr ok inn kynstærsti.

Maðr hét Hjálmólfr, er land nam um Blönduhlíð. Hans sonr var Þorgrímr kuggi, faðir Odds í Axlarhaga, föður Sela-Kálfs. Þaðan eru Axlhegingar komnir.

Þórir dúfunef var leysingi Yxna-Þóris. Hann kom skipi sínu í Gönguskarðsárós. Þá var byggt herað allt fyrir vestan. Hann fór norðr yfir Jökulsá at Landbroti ok nam land á milli Glóðafeykisár ok Djúpár ok bjó á Flugumýri.

Í þann tíma kom út skip í Kolbeinsárósi, hlaðit kvikfé, en þeim hvarf í Brimnesskógum unghryssi eitt, en Þórir dúfunef keypti vánina ok fann síðan. Þat var allra hrossa skjótast ok var kölluð Fluga.

Örn hét maðr. Hann fór landshorna í millum ok var fjölkunnigr. Hann sat fyrir Þóri í Hvinverjadal, er hann skyldi fara suðr um Kjöl, ok veðjaði við Þóri, hvárs þeira hross mundi skjótara, því at hann hafði allgóðan hest, ok lagði hvárr þeira við hundrað silfrs. Þeir riðu báðir suðr um Kjöl, þar til er þeir kómu á skeið þat, er síðan er kallat Dúfunefsskeið. En eigi varð minni skjótleiksmunr hrossa en Þórir kom í móti Erni á miðju skeiði. Örn unði svá illa við félát sitt, at hann vildi eigi lifa ok fór upp undir fjallit, er nú heitir Arnarfell, ok týndi sér þar sjálfr, en Fluga stóð þar eftir, því at hon var mjök móð.

En er Þórir fór af þingi, fann hann hest föxóttan ok grán hjá Flugu. Við þeim hafði hon fengit. Undir þeim var alinn Eiðfaxi, er útan var færðr ok varð sjau manna bani við Mjörs á einum degi, ok lézt hann þar sjálfr. Fluga týndist í feni á Flugumýri.

Kollsveinn inn rammi hét maðr, er nam land á milli Þverár ok Gljúfrár ok bjó á Kollsveinsstöðum yfir frá Þverá. Hann hafði blót á Hofstöðum.

9. kapituli.


Gunnólfr hét maðr, er nam land milli Þverár ok Glóðafeykisár ok bjó í Hvammi.

Gormr hét hersir ágætr í Svíþjóð. Hann átti Þóru, dóttur Eiríks konungs at Uppsölum. Þorgils hét sonr þeira. Hann átti Elínu, dóttur Burisláfs konungs ór Görðum austan ok Ingigerðar, systur Dagstyggs Risakonungs. Synir þeira váru þeir Hergrímr ok Herfinnr, er átti Höllu, dóttur Heðins ok Arndísar Heðinsdóttur. Gróa hét dóttir Herfinns ok Höllu. Hana átti Hróar, þeira sonr Sléttu-Björn, er land nam fyrst á milli Grjótár ok Deildarár, áðr þeir Hjalti ok Kolbeinn kómu út. Hann bjó á Sléttu-Bjarnarstöðum. Hann átti — —. Þeira börn váru Örnólfr, er átti Þorljótu, dóttur Hjalta Skálpssonar, ok Arnbjörn, er átti Þórlaugu Þórðardóttur frá Höfða, ok Arnoddr. Hann átti Þórnýju, dóttur Sigmundar Þorkelssonar, er Glúmr vá, Arnfríðr hét dóttir Sléttu-Bjarnar, er Spak-Böðvarr átti, sonr Öndótts.

Öndóttr kom út í Kolbeinsárósi ok kaupir land at Sléttu-Birni ofan frá Hálsgröf inum eystra megin ok út til Kolbeinsáróss, en inum vestra megin ofan frá læk þeim, er verðr út frá Nautabúi, ok inn til Gljúfrár, ok bjó í Viðvík.

Sigmundr á Vestfold átti Ingibjörgu, dóttur Rauðs ruggu í Naumudal, systur Þorsteins svarfaðar. Þeira sonr var Kolbeinn. Hann fór til Íslands ok nam land á milli Grjótár ok Deildarár, Kolbeinsdal ok Hjaltadal.

10. kapituli.


Hjalti sonr Þórðar skálps, kom til Íslands ok nam Hjaltadal at ráði Kolbeins ok bjó at Hofi. Hans synir váru þeir Þorvaldr ok Þórðr, ágætir menn.

Þat hefir erfi verit ágætast á Íslandi, er þeir erfðu föður sinn, ok váru þar tólf hundruð boðsmanna, ok váru allir virðingamenn með gjöfum brott leiddir.

At erfi færði Oddr Breiðfirðingr drápu þá, er hann hafði ort um Hjalta. Áðr hafði Glúmr Geirason stefnt Oddi til Þorskafjarðarþings. Þá fóru Hjaltasynir norðan skipi til Steingrímsfjarðar ok gengu norðan um heiðina, þar sem nú er kölluð Hjaltdælalaut. En er þeir gengu á þingit, váru þeir svá vel búnir, at menn hugðu, at Æsir væri komnir. Þar um er þetta kveðit:

Manngi hugði manna
morðkannaðra annat,
ísarns meiðr, en Æsir
almærir þar færi,
þás á Þorskafjarðar
þing með ennitinglum
holtvartaris Hjalta
harðfengs synir gengu.

Frá Hjaltasonum er mikil ætt komin ok göfug.

Þórðr hét maðr ágætr. Hann var sonr Bjarnar byrðusmjörs, Hróaldssonar hryggs, Bjarnarsonar járnsíðu, Ragnarssonar loðbrókar. Þórðr fór til Íslands ok nam Höfðaströnd í Skagafirði á milli Unadalsár ok Hrolleifsdalsár ok bjó at Höfða.

Þórðr átti Þorgerði, dóttur Þóris hímu ok Friðgerðar, dóttur Kjarvals Írakonungs. Þau áttu nítján börn.

Björn var sonr þeira. Hann átti Þuríði, dóttur Refs frá Barði, ok váru þeira börn Arnórr kerlingarnef ok Þórdís, móðir Orms, föður Þórdísar, móður Bótólfs, föður Þórdísar, móður Helgu, móður Guðnýjar, móður Sturlusona.

Þorgeirr hét annarr sonr Þórðar. Hann átti Rjúpu, dóttur Arnhalls Sæmundarsonar, þeira sonr Halldórr at Hofi.

Snorri var inn þriði. Hann átti Þórhildi rjúpu, dóttur Þórðar gellis. Þeira sonr var Þórðr hesthöfði, [faðir Karlsefnis, er fann Vínland it góða, föður Snorra, föður Steinunnar, móður Þorsteins rangláts, föður Guðrúnar, móður Höllu, móður Flosa, föður Valgerðar, móður herra Erlends sterka].

Þorvaldr holbarki var inn fjórði. Hann kom um haust eitt á Þorvarðsstaði til Smiðkels ok dvalðist þar um hríð. Þá fór hann upp til hellisins Surts ok færði þar drápu þá, er hann hafði ort um jötuninn í hellinum. Síðan fekk hann dóttur Smiðkels, ok þeira dóttir var Jórunn, móðir Þorbrands í Skarfsnesi.

Bárðr var inn fimmti sonr Þórðar. Hann átti Þórörnu dóttur Þórodds hjálms. Þeira sonr var Daði skáld. Söxólfr var inn sétti sonr Þórðar, sjaundi Þorgrímr, átti Hróarr, níundi Knörr, tíundi Þormóðr skalli, ellefti Steinn.

Dóttir Þórðar var Þorlaug, er átti Arnbjörn Sléttu-Bjarnarson, þeira dóttir Guðlaug, er átti Þorleikr Höskuldsson, þeira sonr Bolli.

Herdís var önnur dóttir Þórðar. Hana átti Atli inn rammi. Þorgríma skeiðarkinn var in þriðja, fjórða Arnbjörg, fimmta Arnleif, sétta Ásgerðr, sjaunda Þuríðr, átta Friðgerðr í Hvammi.

[Sonr Arnórs Björnssonar, Þórðarsonar, var Eldjárn, faðir Halls, föður Ragnhildar, móður Hrafns, föður Hallberu, móður Valdísar, móður Snorra, föður Hallberu, er átti Markús Þórðarson á Melum].

Hrolleifr inn mikli byggði Hrolleifsdal, sem ritat er, áðr Þórðr gerði hann norðan fyrir víg Odds Unasonar. Þá fór hann í Vatnsdal.

11. kapituli.


Friðleifr hét maðr, gauzkr at föðurkyni, en Bryngerðr hét móðir hans, ok var hon flamsk. Friðleifr nam Sléttahlíð alla ok Friðleifsdal milli Friðleifsdalsár ok Stafár ok bjó í Holti. Hans sonr var Þjóðarr, faðir Ara ok Bryngerðar, móður Tungu-Steins.

Flóki, sonr Vilgerðar Hörða-Káradóttur, fór til Íslands ok nam Flókadal milli Flókadalsár ok Reykjarhóls. Hann bjó á Mói. Flóki átti Gró, systur Þórðar frá Höfða. Þeira sonr var Oddleifr stafr, er bjó á Stafshóli ok deildi við Hjaltasonu. Dóttir Flóka var Þjóðgerðr, móðir Koðráns, föður Þjóðgerðar, móður Koðráns, föður Kárs í Vatnsdal.

Þórðr knappr hét maðr sænskr, sonr Bjarnar at Haugi, annarr hét Nafar-Helgi. Þeir fóru samskipa til Íslands ok kómu við Haganes. Þórðr nam land upp frá Stíflu til Tunguár ok bjó á Knappsstöðum. Hann átti Æsu, dóttur Ljótólfs goða. Þeira sonr var Hafr, er átti Þuríði, dóttur Þorkels ór Goðdölum. Þeira sonr var Þórarinn, faðir Ófeigs.

Nafar-Helgi nam land fyrir austan upp frá Haganesi til Flókadalsár fyrir neðan Barð ok upp til Tunguár ok bjó á Grindli. Hann átti Gró ina snarskyggnu. Þeira börn váru þau Þórólfr ok Arnórr, er barðist við Friðleif á Stafshóli, ok Þorgerðr, er átti Geirmundr Sæmundarson, ok Úlfhildr, er átti Arnórr Skefilsson í Gönguskarði. Þeira sonr var Þorgeirr ofláti, er vá Blót-Má at Móbergi. Þórunn blákinn var ein.

Bárðr suðreyingr nam land upp frá Stíflu til Mjóvadalsár. Hans sonr var Hallr Mjódælingr, faðir Þuríðar, er átti Arnórr kerlingarnef.

Brúni inn hvíti hét maðr ágætr, sonr Háreks Upplendingajarls. Hann fór til Íslands af fýsi sinni ok nam land á milli Mjóvadalsár ok Úlfsdala. Hann bjó á Brúnastöðum. Hann átti Arnóru, dóttur Þorgeirs ins óða, Ljótólfssonar goða. Þeira synir váru þeir Ketill ok Úlfheðinn ok Þórðr, er Barðverjar eru frá komnir.

Úlfr víkingr ok Óláfr bekkr fóru samskipa til Íslands. Úlfr nam Úlfsdali ok bjó þar. Óláfr bekkr var sonr Karls ór Bjarkey af Hálogalandi. Hann vá Þóri inn svarta ok varð fyrir þat útlægr.

Óláfr nam alla dali fyrir vestan ok Óláfsfjörð suman til móts við Þormóð ok bjó at Kvíabekk. Hans synir váru þeir Steinmóðr, faðir Bjarnar, ok Grímólfr ok Arnoddr, faðir Vilborgar, móður Karls ins rauða.

Þormóðr inn rammi hét maðr. Hann vá Gyrð, móðurföður Skjálgs á Jaðri, ok varð fyrir þat landflótti ok fór til Íslands. Hann kom skipi sínu í Siglufjörð ok sigldi inn at Þormóðseyri ok kallaði af því Siglufjörð. Hann nam Siglufjörð allan á milli Úlfsdala ok Hvanndala ok bjó á Siglunesi. Hann deildi um Hvanndali við Óláf bekk ok varð sextán manna bani, áðr þeir sættust, en þá skyldi sitt sumar hvárr hafa.

Þormóðr var sonr Haralds víkings, en hann átti Arngerði, systur Skíða ór Skíðadal. Þeira synir váru þeir Arngeirr inn hvassi ok Narfi, faðir Þrándar, föður Hríseyjar-Narfa, ok Alrekr, er barðist í Sléttahlíð við Knörr Þórðarson.

Gunnólfr inn gamli, sonr Þorbjarnar þjóta ór Sogni, hann vá Végeir, föður Vébjarnar Sygnakappa, ok fór síðan til Íslands. Hann nam Óláfsfjörð fyrir austan upp til Reykjaár ok út til Vámúla ok bjó á Gunnólfsá. Hann átti Gró, dóttur Þorvarðs frá Urðum. Þeira synir váru þeir Steinólfr, Þórir ok Þorgrímr.

12. kapituli.


Björn hét maðr ágætr á Gautlandi. Hann var sonr Hrólfs frá Ám. Hann átti Hlíf, dóttur Hrólfs Ingjaldssonar, Fróðasonar konungs. Eyvindr hét sonr þeira.

Björn varð ósáttr um jörð við Sigfast, mág Sölvars Gautakonungs, ok brenndi Björn hann inni með þremr tigum manna. Síðan fór Björn til Nóregs með tólfta mann, ok tók við honum Grímr hersir, sonr Kolbjarnar sneypis, ok var hann með honum einn vetr. Þá vildi Grímr drepa Björn til fjár. Því fór Björn til Öndótts kráku, er bjó í Hvinisfirði á Ögðum, ok tók hann við honum. Björn var á sumrum í vestrvíking, en á vetrum með Öndótti, þar til er Hlíf, kona hans, andaðist á Gautlandi.

Þá kom Eyvindr, sonr hans, austan ok tók við herskipum föður síns, en Björn fekk Helgu, systur Öndótts kráku, ok var þeira sonr Þrándr. Eyvindr fór þá í vestrvíking ok hafði útgerðir fyrir Írlandi. Hann fekk Raförtu, dóttur Kjarvals Írakonungs, ok staðfestist þar. Því var hann kallaðr Eyvindr Austmaðr.

Þau Rafarta áttu sonr þann, er Helgi hét. Hann seldu þau til fóstrs í Suðreyjar. En er þau kómu þar út tveim vetrum síðar, þá var hann sveltr, svá at þau kenndu hann eigi. Þau höfðu hann brottu með sér ok kölluðu hann Helga inn magra. Hann var fæddr á Írlandi. En er hann var roskinn, gerðist hann virðingamaðr mikill. Hann fekk þá Þórunnar hyrnu, dóttur Ketils flatnefs, ok áttu þau mörg börn. Hrólfr ok Ingjaldr hétu synir þeira.

Helgi inn magri fór til Íslands með konu sína ok börn. Þar var ok með honum Hámundr heljarskinn, mágr hans, er átti Ingunni, dóttur Helga. Helgi var blandinn mjök í trú. Hann trúði á Krist, en hét á Þór til sjófara ok harðræða.

Þá er Helgi sá Ísland, gekk hann til frétta við Þór, hvar land skyldi taka, en fréttin vísaði honum norðr um landit. Þá spurði Hrólfr, sonr hans, hvárt Helgi mundi halda í Dumbshaf, ef Þórr vísaði honum þangat, því at skipverjum þótti mál ór hafi, er á liðit var mjök sumarit.

Helgi tók land fyrir útan Hrísey, en fyrir innan Svarfaðardal. Hann var inn fyrsta vetr á Hámundarstöðum. Þeir fengu vetr mikinn.

Um várit gekk Helgi upp á Sólarfjöll. Þá sá hann, at svartara var miklu at sjá inn til fjarðarins, er þeir kölluðu Eyjafjörð af eyjum þeim, er þar lágu úti fyrir. Eftir þat bar Helgi á skip sitt allt þat, er hann átti, en Hámundr bjó eftir. Helgi lendi þá við Galtarhamar. Þar skaut hann á land svínum tveimr, ok hét göltrinn Sölvi. Þau fundust þremr vetrum síðar í Sölvadal. Váru þá saman sjau tigir svína.

Helgi kannaði um sumarit herað allt ok nam allan Eyjafjörð milli Sigluness ok Reynisness ok gerði eld mikinn við hvern vatnsós ok helgaði sér svá allt herað. Hann sat þann vetr at Bíldsá, en um várit færði Helgi bú sitt í Kristsnes ok bjó þar, meðan hann lifði.

Í búfærslunni varð Þórunn léttari í Þórunnareyju í Eyjafjarðará. Þar fæddi hon Þorbjörgu hólmasól. Helgi trúði á Krist ok kenndi því við hann bústað sinn.

Eftir þetta tóku menn at byggja í landnámi Helga at hans ráði.


Cпасибо сказано
Вернуться к началу
 Профиль  
 Заголовок сообщения: Re: Landnámabók. Þriðji hluti
СообщениеДобавлено: 16 окт 2020, 22:27 
Модератор
Модератор
 
Аватара пользователя


Зарегистрирован: 22 окт 2016, 13:21
Сообщений: 4854
Откуда: РФ
Медали: 46
Cпасибо сказано: 5499
Спасибо получено:
6385 раз в 3138 сообщениях
Магическое направление:: Магия, заговоры, руны, буквы и все что получается.
Очков репутации: 19179

Добавить
13. kapituli.


Maðr hét Þorsteinn svarfaðr, sonr Rauðs ruggu í Naumudal. Hann átti Hildi, dóttur Þráins svartaþurs. Þorsteinn fór til Íslands ok nam Svarfaðardal at ráði Helga. Börn hans váru þau Karl inn rauði, er bjó at Karlsá, ok Guðrún, er átti Hafþórr víkingr. Þeira börn váru þau Klaufi ok Gróa, er átti Gríss gleðill.

Atli illingr hét maðr. Hann drap Hafþórr, en setti Karl í járn. Þá kom Klaufi á óvart ok drap Atla, en tók Karl ór járni. Klaufi átti Yngvildi rauðkinn, dóttur Ásgeirs rauðfeldar, systur þeira Óláfs völubrjóts ok Þorleifs. Fyrir þeim hjó hann jafnabelg, er þeir tóku í landi hans. Þá kvað Þorleifr þetta:

Belg hjó fyr mér
Böggvir snöggvan,
en fyrir Áleifi
ál ok verju.
Svá skal verða,
ef vér lifum,
við böl búinn
Böggvir höggvinn.

Þar af gerðist Svarfdæla saga.

Karl hét maðr Steinröðarson, er nam Strönd alla út frá Upsum til Mígandi.

Hámundr heljarskinn, sonr Hjörs konungs, miðlaði lönd við Örn, frænda sinn, þá er hann kom vestan, þann er numit hafði Arnarfjörð, ok bjó hann í Arnarnesi. Hans dóttir var Iðunn, er átti Ásgeirr rauðfeldr. Sonr Arnar var Narfi, er Narfasker eru við kennd. Hann átti Úlfheiði, dóttur Ingjalds ór Gnúpufelli. Þeira synir váru þeir Ásbrandr, faðir Hellu-Narfa, ok Eyjólfr, faðir Þorvalds í Haga, ok Helgi, faðir Gríms á Kálfskinni.

Galmr hét maðr, er nam Galmansströnd á milli Þorvaldsdalsár ok Reistarár. Hans sonr var Þorvaldr, faðir Orms, föður Barna-Þórodds, föður Þórunnar, móður Dýrfinnu, móður Þorsteins smiðs Skeggjasonar. Þorvaldi gaf Hámundr land milli Reistarár ok Hörgár, en hann hafði áðr búit í Þorvaldsdal.

Geirleifr hét maðr. Hann nam Hörgárdal upp til Myrkár. Hann var Hrappsson ok bjó í Haganum forna. Hans sonr var Björn inn auðgi, er Auðbrekkumenn eru frá komnir.

14. kapituli.


Maðr hét Þórðr slítandi. Hann nam Hörgárdal upp frá Myrká ok ofan til Dranga öðrum megin. Hans sonr var Örnólfr, er átti Yngvildi allrasystur. Þeira synir váru þeir Þórðr ok Þorvarðr í Kristnesi ok Steingrímr at Kroppi. Þórðr slítandi gaf Skólm, frænda sínum, af landnámi sínu. Hans sonr var Þórálfr inn sterki, er bjó at Myrká.

Þórir þursasprengir hét maðr. Hann var fæddr í Ömð á Hálogalandi ok varð missáttr við Hákon jarl Grjótgarðsson ok fór af því til Íslands. Hann nam Öxnadal allan ok bjó at Vatnsá. Hans sonr var Steinröðr inn rammi, er mörgum manni vann bót, þeim er aðrar meinvættir gerðu mein. Geirhildr hét fjölkunnig kona ok meinsöm. Þat sá ófreskir menn, at Steinröðr kom at henni óvarri, en hon brá sér í nautsbelgs líki vatnsfulls. Steinröðr var járnsmiðr. Hann hafði járngadd mikinn í hendi. Um fund þeira er þetta kveðit:

Fork lætr æ sem orkar
atglamrandi hamra
á glotkylli gjalla
Geirhildar hví meira.
Járnstafr skapar ærna,
eru sollin rif trolli,
hár á Hjaltaeyri
hríð kerlingar síðu.

Dóttir Steinröðar var Þorljót, er átti Þorvarðr í Kristnesi.

Auðólfr hét maðr. Hann fór af Jaðri til Íslands ok nam Hörgárdal niðr frá Þverá til Bægisár ok bjó at inni syðri Bægisá. Hann átti Þórhildi, dóttur Helga ins magra. Þeira dóttir var Ingvildr, er átti Þóroddr hjálmr, faðir Arnljóts, föður Halldórs, [föður Einars, föður Jórunnar, móður Halls, föður Gizurar, föður Þorvalds, föður Gizurar jarls].

Eysteinn sonr Rauðúlfs Öxna-Þórissonar, nam land niðr frá Bægisá til Kræklingahlíðar ok bjó at Lóni. Hans sonr var Gunnsteinn, er átti Hlíf, dóttur Heðins ór Mjölu. Þeira börn váru þau Halldóra, er Víga-Glúmr átti, ok Þorgrímr ok Grímr eyrarleggr.

Eyvindr hani hét maðr göfugr. Hann kom út síð landnámatíðar. Hann átti skip við Þorgrím Hlífarson. Hann var frændi Öndóttssona. Þeir gáfu honum land, ok bjó hann í Hanatúni ok var kallaðr Túnhani. Þar er nú kallat Marbæli. Hann átti Þórnýju, dóttur Stórólfs Öxna-Þórissonar. Hans sonr var Snorri Hlíðmannagoði.

15. kapituli.


Öndóttr kráka, er fyrr var getit, gerðist ríkr maðr. En er Björn mágr hans andaðist, þá kallaði Grímr hersir konungi allan arf hans, er hann var útlendr, en synir hans váru fyrir vestan haf. Öndóttr helt fénu til handa Þrándi, systursyni sínum.

En er Þrándr frá andlát föður síns, þá sigldi hann ór Suðreyjum svá mikla sigling, at fyrir þat var hann kallaðr Þrándr mjöksiglandi. En er hann hafði við erfð tekit, þá fór hann til Íslands ok nam fyrir sunnan land, sem enn mun sagt verða.

En fyrir þá sök vá Grímr Öndótt, er hann náði eigi fénu í konungs trausti, en á inni sömu nótt bar Signý, kona Öndótts, á skip allt lausafé sitt ok fór með sonu þeira, Ásgrím ok Ásmund, til Sighvats, föður síns, en sendi sonu sína til Heðins, fóstra síns, í Sóknadal. En þeir unðu þar eigi ok vildu fara til móður sinnar ok kómu at jólum til Ingjalds tryggva í Hvini. Hann tók við þeim af áeggjun Gyðu, konu sinnar.

Um sumarit eftir gerði Grímr hersir veizlu Auðuni, jarli Haralds konungs, en þá nótt, er ölhita var at Gríms, brenndu Öndóttssynir hann inni ok tóku síðan bát Ingjalds, fóstra síns, ok reru á braut. Auðunn kom til veizlu, sem ætlat var, ok missti þar vinar í stað. Þá kómu Öndóttssynir þar snemma um morguninn at svefnbúri því, er Auðunn lá í, ok skutu stokki á hurð. Ásmundr varðveitti húskarla jarls tvá, en Ásgrímr setti spjótsodd fyrir brjóst jarli ok bað hann reiða föðurgjöld. Hann seldi fram þrjá gullhringa ok guðvefjarskikkju. Ásgrímr gaf jarli nafn ok kallaði Auðunn geit.

Síðan fóru þeir í Súrnadal til Eiríks ölfúss, lends manns, ok tók hann við þeim. Þar bjó Hallsteinn hestr, annarr lendr maðr, ok höfðu þeir jóladrykkju saman, ok veitti Eiríkr fyrr vel ok trúliga, en Hallsteinn veitti síðar óvingjarnliga. Hann laust Eirík með dýrshorni. Fór Eiríkr þá heim, en Hallsteinn sat eftir með húskarla sína. Þá gekk Ásgrímr inn einn ok veitti Hallsteini mikit sár, en þeir þóttust veita Ásgrími bana. En hann komst út ok til skógar, ok græddi kona hann í jarðhúsi, svá at hann varð heill.

Þat sumar fór Ásmundr til Íslands ok hugði Ásgrím, bróður sinn dauðan. Helgi inn magri gaf Ásmundi Kræklingahlíð, ok bjó hann at Glerá inni syðri.

En þá er Ásgrímr varð heill, gaf Eiríkr honum langskip, ok herjaði hann vestr um haf, en Hallsteinn dó ór sárum. En er Ásgrímr kom ór hernaði, gifti Eiríkr honum Geirhildi, dóttur sína. Þá fór Ásgrímr til Íslands. Hann bjó at Glerá inni nyrðri.

Haraldr konungr sendi Þorgeir inn hvinverska til Íslands at drepa Ásgrím. Hann var of vetr á Kili í Hvinverjadal ok kom engu fram um hefndina.

Sonr Ásgríms var Elliða-Grímr, faðir Ásgríms ok Sigfúss, föður Þorgerðar, móður Gríms, föður Svertings, föður Vigdísar, móður Sturlu í Hvammi.

16. kapituli.


Helgi inn magri gaf Hámundi, mági sínum, land milli Merkigils ok Skjálgdalsár, ok bjó hann á Espihóli inum syðra. Hans sonr var Þórir, er þar bjó síðan. Hann átti Þórdísi Kaðalsdóttur. Þeira sonr var Þórarinn á Espihóli inum nyrðra ok Þorvaldr krókr á Grund, en Þorgrímr í Möðrufelli var eigi hennar sonr. Vigdís var dóttir þeira.

Helgi gaf Þóru, dóttur sína, Gunnari syni Úlfljóts, er lög hafði út, ok land upp frá Skjálgdalsá til Háls. Hann bjó í Djúpadal. Þeira börn váru þau Þorsteinn, Ketill ok Steinmóðr, en dætr Ingvildr ok Þorlaug.

Helgi gaf Auðuni rotin, syni Þórólfs smjörs, Þorsteinssonar skrofa, Gríms sonar kambans, Helgu dóttur sína, ok land upp frá Hálsi til Villingadals. Hann bjó í Saurbæ. Þeira börn váru þau Einarr, faðir Eyjólfs Valgerðarsonar, ok Vigdís, móðir Halla ins hvíta, föður Orms, föður Gellis, föður Orms, föður Halla, föður Þorgeirs, föður Þorvarðs ok Ara, föður Guðmundar byskups. [Einarr Auðunarson átti Valgerði Runólfsdóttur, þeira sonr Eyjólfr, er átti Hallberu Þóroddsdóttur hjálms, ok bjuggu þau á Jórunnarstöðum langa ævi, en síðan á Möðruvöllum. Hallfríðr var dóttir Einars Eyjólfssonar, móðir Halldórs, föður Snorra, föður Guðrúnar, móður Hreins ábóta, föður Valdísar, móður Snorra, föður Hallberu, er átti Markús Þórðarson. Vigfúss Víga-Glúmsson vá Bárð, son Halla ins hvíta, ok er um hann ort Bárðardrápa, er þetta stef er í:

Báröðr of rístr báru
braut, land varar andra.

En Brúsi, bróðir Bárðar ok Orms, orti vísu þessa, þá er Glúmr stökk af þinginu:

Höfum vér af vígum,
veitk orð á því, borða
stóðs við stýrimeiða,
stafn-Göndul, hlut jafnan.
Þó hykk fúrviðu fóru
fleygarðs en mik varði,
beiði-Hlökk, fyr brekku,
bliks, harðara miklu].

Hámundr heljarskinn fekk Helgu Helgadóttur eftir andlát Ingunnar, systur hennar, ok var þeira dóttir Ingvildr, er kölluð var allrasystir, er Örnólfr átti.

Helgi gaf Hrólfi, syni sínum, öll lönd fyrir austan Eyjafjarðará frá Arnarhváli upp, ok hann bjó í Gnúpufelli ok reisti þar hof mikit. Hann átti Þórörnu, dóttur Þrándar mjóbeins. Þeira börn váru þau Hafliði inn örvi ok Valþjófr, Viðarr, Grani ok Böðvarr, Ingjaldr ok Eyvindr, en dóttir Guðlaug, er Þorkell inn svarti átti. Valþjófr var faðir Helga, föður Þóris, föður Arnórs, föður Þuríðar, móður Þórdísar, móður Vigdísar, móður Sturlu í Hvammi.

Helgi inn magri gaf Ingjaldi, syni sínum, land út frá Arnarhváli til Þverár innar ytri. Hann bjó á Þverá inni efri ok reisti þar hof mikit. Hann átti Salgerði Steinólfsdóttur, þeira sonr Eyjólfr, faðir Víga-Glúms, ok Steinólfr, faðir Þórarins illa ok Arnórs ins góða Rauðæings. Víga-Glúmr var faðir Más, föður Þorkötlu, móður Þórðar, föður Sturlu.

Helgi gaf Hlíf, dóttur sína, Þorgeiri syni Þórðar bjálka ok land út frá Þverá til Varðgjár. Þau bjuggu at Fiskilæk, börn þeira Þórðr ok Helga.

Skagi Skoftason hét maðr ágætr á Mæri. Hann varð ósáttr við Eystein glumru ok fór af því til Íslands. Hann nam at ráði Helga Eyjafjarðarströnd ina eystri út frá Varðgjá til Fnjóskadalsár ok bjó í Sigluvík. Hans sonr var Þorbjörn, faðir Heðins ins milda, er Svalbarð lét gera sextán vetrum fyrir kristni. Hann átti Ragnheiði, dóttur Eyjólfs Valgerðarsonar.

17. kapituli.


Þórir snepill hét maðr, sonr Ketils brimils. Hann bjóst til Íslandsfarar. Gautr hét skipveri hans.

En er þeir lágu til hafs, kómu at þeim víkingar ok vildu ræna þá, en Gautr laust stafnbúann þeira með hjálmunveli, ok lögðu víkingar við þat frá. Síðan var hann kallaðr Hjálmun-Gautr.

Þeir Þórir fóru til Íslands ok kómu skipi sínu í Skjálfandafljótsós. Þórir nam Kaldakinn á milli Skuggabjarga ok Ljósavatnsskarðs. Hann nam þar eigi ynði ok fór á braut. Þá kvað hann þetta:

Hér liggr, kjóla keyrir,
Kaldakinn of aldr,
en vit förum heilir,
Hjölmun-Gautr, á braut.

Þórir nam síðan Fnjóskadal allan til Ódeilu ok bjó at Lundi. Hann blótaði lundinn. Hans sonr var Ormr töskubak, faðir Hlenna ins gamla, ok Þorkell svarti í Hleiðrargarði. Hann átti Guðlaugu Hrólfsdóttur, þeira synir Öngull inn svarti ok Hrafn, faðir Þórðar at Stokkahlöðum, ok Guðríðr, er átti Þorgeirr goði at Ljósavatni.

Þengill mjöksiglandi fór af Hálogalandi til Íslands. Hann nam land at ráði Helga út frá Hnjóská til Grenivíkr. Hann bjó í Höfða. Hans synir váru þeir Vémundr, faðir Ásólfs í Höfða, ok Hallsteinn, er þetta kvað, þá er hann sigldi af hafi ok frá andlát föður síns:

Drúpir Höfði,
dauðr es Þengill,
hlæja hlíðir
við Hallsteini.

Þormóðr hét maðr, er nam Grenivík ok Hvallátr ok Strönd alla út til Þorgeirsfjarðar. Hans sonr var Snörtr, er Snertlingar eru frá komnir.

Þorgeirr hét maðr, er nam Þorgeirsfjörð ok Hvalvatnsfjörð.

Loðinn öngull hét maðr. Hann var fæddr í Öngley á Hálogalandi. Hann fór fyrir ofríki Hákonar jarls Grjótgarðssonar til Íslands ok dó í hafi, en Eyvindr, sonr hans, nam Flateyjardal upp til Gunnsteina ok blótaði þá. Þar liggr Ódeila á milli ok landnáms Þóris snepils.

Ásbjörn dettiás var sonr Eyvindar, faðir Finnboga ins ramma, [föður Narfa, föður Yngvildar, móður Jódísar, móður Höllu, móður Yngvildar, móður Þorgils, föður Geirnýjar, móður Valgerðar, móður Helgu, er átti Snorri Markússon á Melum].

18. kapituli.


Bárðr, sonr Heyangrs-Bjarnar, kom skipi sínu í Skjálfandafljótsós ok nam Bárðardal allan upp frá Kálfborgará ok Eyjardalsá ok bjó at Lundarbrekku um hríð.

Þá markaði hann at veðrum, at landviðri váru betri en hafviðri, ok ætlaði af því betri lönd fyrir sunnan heiði. Hann sendi sonu sína suðr um gói. Þá fundu þeir góibeytla ok annan gróðr. En annat vár eftir þá gerði Bárðr kjálka hverju kykvendi, því er gengt var, ok lét hvat draga sitt fóðr ok fjárhlut. Hann fór Vonarskarð, þar er síðan heitir Bárðargata. Hann nam síðan Fljótshverfi ok bjó at Gnúpum. Þá var hann kallaðr Gnúpa-Bárðr.

Hann átti mörg börn. Hans sonr var Sigmundr, faðir Þorsteins, er átti Æsu, dóttur Hrólfs rauðskeggs. Þeira dóttir var Þórunn, er átti Þorkell leifr, ok var þeira sonr Þorgeirr goði at Ljósavatni.

Annarr sonr Bárðar var Þorsteinn, faðir Þóris, er var á Fitjum með Hákoni konungi ok skar rauf á oxahúð ok hafði þá hlíf. Því var hann leðrháls kallaðr. Hann átti Fjörleifu Eyvindardóttur. Þeira synir váru þeir Hávarðr í Fellsmúla, Herjólfr at Mývatni, Ketill í Húsavík, Vémundr kögurr, er átti Halldóru, dóttur Þorkels svarta, ok Áskell ok Háls. Hann bjó á Helgastöðum.

[Kampa-Grímr fór ór Suðreyjum til Íslands, ok velkði þá úti allt sumar, ok braut skip sitt við Skjálfandafljótsós. Hann nam Kaldakinn í annat sinn ok seldi ýmsum mönnum síðan. Hans dóttir var Arnbjörg, er Ásólfr í Höfða átti].

Þorfiðr máni hét maðr, sonr Áskels torfa. Hann nam land fyrir neðan Eyjardalsá til Landamóts ok sumt um Ljósavatnsskarð ok bjó at Öxará.

Þórir, sonr Gríms gráfeldarmúla af Rogalandi, nam um Ljósavatnsskarð. Hans sonr var Þorkell leifr inn hávi, faðir Þorgeirs goða.

Þorgeirr átti fyrst Guðríði, dóttur Þorkels svarta, þeira synir Þorkell hákr ok Höskuldr, Tjörvi, Kolgrímr, Þorsteinn ok Þorvarðr, en dóttir Sigríðr. Síðan átti hann Álfgerði, dóttur Arngeirs ins austræna. Þorgeirr átti ok Þorkötlu, dóttur Dala-Kolls. Synir hans ok þeira kvenna váru þeir Þorgrímr, Þorgils, Óttarr. Þessir váru laungetnir: Þorgrímr ok Finni inn draumspaki. Hans móðir hét Lekný, útlend.

Heðinn ok Höskuldr, synir Þorsteins þurs, fóru til Íslands ok námu fyrir innan Tunguheiði. Heðinn bjó at Heðinshöfða ok átti Guðrúnu. Þeira dóttir var Arnríðr, er Ketill Fjörleifarson átti. Guðrún var dóttir þeira, er Hrólfr átti í Gnúpufelli. Höskuldr nam lönd öll fyrir austan Laxá ok bjó í Skörðuvík. Við hann er kennt Höskuldsvatn, því at hann drukknaði þar. Í þeira landnámi er Húsavík, er Garðarr hafði vetrsetu. Sonr Höskulds var Hróaldr, er átti Ægileifu, dóttur Hrólfs Helgasonar.

19. kapituli.


Vestmaðr ok Úlfr fóstbræðr fóru einu skipi til Íslands. Þeir námu Reykjadal allan fyrir vestan Laxá upp til Vestmannsvatns. Vestmaðr átti Guðlaugu. Úlfr bjó undir Skrattafelli. Hann átti — —, þeira sonr Geirólfr, er átti Vigdísi Konálsdóttur síðar en Þorgrímr, þeira sonr Hallr.

Þorsteinn höfði hét maðr. Hann var hersir á Hörðalandi. Hans synir váru þeir Eyvindr ok Ketill hörzki. Eyvindr fýstist til Íslands eftir andlát föður síns, en Ketill bað hann nema báðum þeim land, ef honum sýndist síðar at fara. Eyvindr kom í Húsavík skipi sínu ok nam Reykjadal upp frá Vestmannsvatni. Hann bjó at Helgastöðum ok er þar heygðr.

Náttfari, er með Garðari hafði út farit, eignaði sér áðr Reykjadal ok hafði merkt á viðum, en Eyvindr rak hann á braut ok lét hann hafa Náttfaravík.

Ketill fór út at orðsendingu Eyvindar. Hann bjó á Einarsstöðum. Hans sonr var Konáll Þorsteinn, faðir Einars, er þar bjó síðan.

Sonr Eyvindar Áskell goði, er átti dóttur Grenjaðar. Þeira synir Þorsteinn ok Víga-Skúta. Dóttir Eyvindar var Fjörleif.

Konáll átti Oddnýju Einarsdóttur, systur Eyjólfs Valgerðarsonar. Þeira börn váru þau Einarr, er átti sex sonu ok dóttur Þóreyju, er átti Steinólfr Másson, ok önnur Eydís, er Þorsteinn goði átti ór Ásbjarnarvík. Þórðr Konálsson var faðir Sokka á Breiðamýri, föður Konáls. Dóttir Konáls var Vigdís, er átti Þorgrímr, sonr Þorbjarnar skaga, ok var þeira sonr Þorleifr Geirólfsstjúpr.

Grenjaðr hét maðr Hrappsson, bróðir Geirleifs. Hann nam Þegjandadal ok Kraunaheiði, Þorgerðarfell ok Laxárdal neðan. [Hann bjó á Grenjaðarstöðum]. Hann átti Þorgerði, dóttur Helga hests. Þeira sonr var Þorgils vámúli, faðir Önundar, föður Hallberu, móður Halldóru, móður Þorgerðar, móður Halls ábóta ok Hallberu, er átti Hreinn Styrmisson.

Böðólfr hét maðr, sonr Gríms Grímólfssonar af Ögðum, bróðir Böðmóðs. Hann átti Þórunni, dóttur Þórólfs ins fróða. Þeira sonr var Skeggi.

Þau fóru öll til Íslands ok brutu skip sitt við Tjörnes, ok váru at Auðólfsstöðum inn fyrsta vetr. Hann nam Tjörnes allt á milli Tunguár ok Óss. Böðólfr átti síðar Þorbjörgu hólmasól, dóttur Magr-Helga. Þeira dóttir var Þorgerðr, er átti Ásmundr Öndóttsson, [þeira sonr Þorleifr, faðir Þuríðar, er átti Valla-Ljótr].

Skeggi Böðólfsson nam Kelduhverfi upp til Kelduness ok bjó í Miklagarði. Hann átti Helgu, dóttur Þorgeirs at Fiskilæk.

Þeira sonr var Þórir farmaðr. Hann lét gera knörr í Sogni. Þann vígði Sigurðr byskup [inn ríki, er var með Óláfi konungi Tryggvasyni, en skírði Þóri]. Af þeim knerri eru brandar veðrspáir fyrir durum í Miklagarði [allt fram um daga Brands byskups. Ormr var sonr Þóris. Hann myrði Grettir Ásmundarson]. Um Þóri orti Grettir þetta:

Ríðkat rækimeiðum
randar hóts á móti.
Sköpuð es þessum þegni
þraut. Ferk einn á brautu.
Vilkat Viðris balkar
vinnendr snara finna.
Ek mun þér eigi þykkja
ærr. Leitak mér færis.

Hnekkik frá, þars flokkar
fara Þóris mjök stórir.
[Esa mér í þys þeira
þerfiligt at hverfa.
Forðumk frægra virða
fund. Ák veg til lundar.
Verðk Heimdallar hirða
hjör. Björgum svá fjörvi.

Án hét sonr Þóris, faðir Arnar, föður Ingibjargar, móður Skúms, föður Þorkels ábóta].

20. kapituli.


Máni hét maðr. Hann var fæddr í Ömð á Hálogalandi. Hann fór til Íslands ok braut við Tjörnes ok bjó at Máná nökkura vetr.

Síðan rak Böðólfr hann á braut þaðan, ok nam hann þá fyrir neðan Kálfborgará, milli Fljóts ok Rauðaskriðu, ok bjó at Mánafelli.

Hans sonr var Ketill, er átti Valdísi Þorbrandsdóttur, er keypti Rauðaskriðulönd at Mána. Hans dóttir var Dalla, systir Þorgeirs Galtasonar. Hana átti Þorvaldr Hjaltason.

Ljótr óþveginn hét maðr, er nam Kelduhverfi upp frá Keldunesi. Hans sonr var Gríss, faðir Galta í Ási. Hann var vitr maðr ok vígamaðr mikill.

Önundr nam Kelduhverfi frá Keldunesi ok bjó í Ási. Hann var sonr Blæings Sótasonar, bróðir Bálka í Hrútafirði. Dóttir Önundar var Þorbjörg, er átti Hallgils Þorbrandsson ór Rauðaskriðu.

Þorsteinn sonr Sigmundar Gnúpa-Bárðarsonar, bjó fyrst at Mývatni. Hans sonr var Þorgrímr, faðir Arnórs í Reykjahlíð, er átti Þorkötlu, dóttur Böðvars Hrólfssonar ór Gnúpufelli. Böðvarr var sonr þeira.

Þorkell inn hávi kom ungr til Íslands ok bjó fyrst at Grænavatni, er gengr af Mývatni. Sigmundr hét sonr hans. Hann átti Vigdísi, dóttur Þóris af Espihóli. Hann vá Glúmr á akrinum. Dóttir Þorkels var Arndís, er átti Vigfúss, bróðir Víga-Glúms. Þorkell gat sonr í elli sinni. Sá hét Dagr. Hann var faðir Þórarins, er átti Yngvildi, dóttur Halls á Síðu, síðar en Eyjólfr inn halti.

Geiri hét maðr norrænn, er fyrstr bjó fyrir sunnan Mývatn á Geirastöðum. Hans sonr var Glúmr ok Þorkell.

Þeir feðgar börðust við Þorberg höggvinkinna ok felldu Þorstein, son hans. Fyrir þau víg váru þeir gervir norðan ór sveitum.

Geiri sat um vetr á Geirastöðum við Húnavatn. Síðan fóru þeir í Breiðafjörð ok bjuggu í Geiradal í Króksfirði. Glúmr fekk Ingunnar, dóttur Þórólfs Véleifssonar. Þeira börn váru þau Þórðr, er átti Guðrúnu Ósvífrsdóttur, ok Þorgerðr, er átti Þórarinn Ingjaldsson, þeira sonr Helgu-Steinarr.

Torf-Einarr jarl gat dóttur í æsku. Sú hét Þórdís. Hana fæddi Rögnvaldr jarl ok gifti hana Þorgeiri klaufa. Þeira sonr var Einarr. Hann fór til Orkneyja at finna frændr sína. Þeir vildu eigi taka við frændsemi hans.

Þá kaupir Einarr í skipi með bræðrum tveimr, Vestmanni ok Vémundi. Þeir fóru til Íslands ok sigldu fyrir norðan landit ok vestr um Sléttu í fjörðinn. Þeir settu öxi í Reistargnúp ok kölluðu því Öxarfjörð. Þeir settu örn upp fyrir vestan ok kölluðu þar Arnarþúfu, en í þriðja stað settu þeir kross. Þar nefndu þeir Krossás. Svá helguðu þeir sér allan Öxarfjörð.

Börn Einars váru þau Eyjólfr, er Galti Grísson vá, ok Ljót, móðir Hróa ins skarpa, er hefndi Eyjólfs ok vá Galta. Synir Glíru-Halla, Brandr ok Bergr, váru dóttursynir Ljótar. Þeir fellu í Böðvarsdal.

Reistr, sonr Bjarneyja-Ketils ok Hildar, systur Ketils þistils, faðir Arnsteins goða, hann nam land á milli Reistargnúps ok Rauðagnúps ok bjó í Leirhöfn.

Arngeirr hét maðr, er nam Sléttu alla milli Hávararlóns ok Sveinungsvíkr. Hans börn váru þau Þorgils ok Oddr ok Þuríðr, er Steinólfr í Þjórsárdal átti.

Þeir Arngeirr ok Þorgils gengu heiman í fjúki at leita fjár ok kómu eigi heim. Oddr fór at leita þeira ok fann þá báða örenda, ok hafði hvítabjörn drepit þá ok lá þá á pasti, er hann kom at. Oddr drap björninn ok færði heim, ok segja menn, at hann æti allan, ok kallaðist þá hefna föður síns, er hann drap björninn, en þá bróður síns, er hann át hann.

Oddr var síðan illr ok ódæll við at eiga. Hann var hamrammr svá mjök, at hann gekk heiman ór Hraunhöfn um kveldit, en kom um morguninn eftir í Þjórsárdal til liðs við systur sína, er Þjórsdælir vildu berja grjóti í hel [fyrir fjölkynngi ok tröllskap].

Sveinungr nam Sveinungsvík, en Kolli Kollavík, ok bjó þar hvárr, sem við er kennt síðan.

Ketill þistill nam Þistilsfjörð milli Hundsness ok Sauðaness. Hans sonr var Sigmundr, faðir Laugarbrekku-Einars.

Nú eru rituð landnám í Norðlendingafjórðungi, ok eru þessir þar ágætastir landnámsmenn: Auðunn skökull, Ingimundr, Ævarr, Sæmundr, Eiríkr í Goðdölum, Höfða-Þórðr, Helgi inn magri, Eyvindr Þorsteinsson höfða. En þar váru tólf hundruð bónda, þá er talit var.

Источник: Íslendinga sögur. Guðni Jónsson bjó til prentunar. Bind I: Landssaga og landnám.

Текст книги взят с сайта Heimskringla


Cпасибо сказано
Вернуться к началу
 Профиль  
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую тему Ответить на тему  [ Сообщений: 2 ] 

Часовой пояс: UTC + 3 часа [ Летнее время ]



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 1


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Перейти:  



Последние темы





Официальные каналы форума:

Наша страница в Vk

Наш канал Яндекс Дзен

Наш телеграм


Банеры

Яндекс.Метрика

Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
GuildWarsAlliance Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net
Guild Wars™ is a trademark of NCsoft Corporation. All rights reserved.Весь материал защищен авторским правом.© Карма не дремлет.
Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB